Radyoda bir şarkı çalıyor,
Ahmet Özhan söylüyor.
Şarkının adı, Sonbahar Vurgunu.
İçim sızladı bir an...
Seni düşündüm,
Oysa benimki dört mevsim vurgunu...
Kimbilir kaçıncı gece bu...
Aradığım ...düşlerde seni.
Dayanılmaz bir istek oldun benliğimde.
Ruhum alev alev yokluğunda,
İçime sığdıramıyorum sensizliği,
Öğrencilerime...
Gülümseyin yavrularım,
Okula geldiğiniz ilk gün ki gibi.
Coşkun, sevecen bir gülümseme görmeliyim,
Yüzünüzün her çizgisinde.
Yoksun bu gece yine,
Nerdesin bilmiyorum.
Bildiğim tek şey var,
Oda benimlesin.
Sevmemeliydim seni,
Farkındamısın bilemem,
Hiç uğruna yokolup giden ümitlerden,
Ardarda dizilen hayallerden,
Riske atılıp geçen günlerden,
Bunların hiç birinden...
İçimi döküp de hesap soramam...
Artık bitti diyorsam,
Sevgiden kaçıyorsam,
Umutlarını yıkıyorsam,
Mutsuzluğumu anlamalısın.
Arkandan gelemezken,
Nasıl yaşadığımı bilemezken,
Veremem istediklerini
Yırttım, attım.
Öyle bil..
Gerçek bu değil, biliyoruz ikimizde...
Daha fazla sorma bana
Atamam, yırtamam biliyorsun
Sevgi sen varsan var,
Aşk sen varsan var,
Gönlüm hırçın yokluğunda,
Yaşam anlamsız...
Sevgi yok, aşk yok
Sensiz yaşayamazken,
Sensizliği tadıyorum,
Sensiz nefes alamazken,
Sensizliği soluyorum.
Seninim,seninleyim derken,
Sensizliği yaşıyorum.
Bir şey var
Beni vuran
Gözlerinin yeşil mavisinden
Yolumu şaşırdım karanlığında bakışlarımın,
Ereğim,yeşil mavisindeki gözlerin değildi kuşkusuz.
Bu kavgayı paylaşmak seninle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!