Asuman / Ankara Şiiri - Sinan Aydoğan

Asuman,
Sana yazdığım son mektup geri geldi
İstememişsin!
“Bu zamanda mektup mu yazılır” demişsin
Ankara geceleri gibi, ayaza dönmüş yüreğin
Şimdi belki..
Bu zaman da özlenmez de dersin
Bir ömürlük hasreti,
Bir gülüşe sığdıranlar var..
Sen, sevdalanmak nedir!. bilememişsin.

Karanlık sokaklarında Ankara'nın
Bir tek sokak lambaları kaldı sırdaşım
İsmini tek tek yazdığım kaldırımların
Hiç birini görmemişsin..
Oysa ben, kokunu yollardan alıyordum,
Geçeceğin yollara kurbanlar adıyordum
“Bu da ne geri kafalı” demişsin
Sen, sevdalanmak nedir!. bilememişsin.

Ah Asuman,
Sana gönderdiğim mektubun içine
Papatyalar koymuştum
Ankara'nın kara kışında
Senin için çiçek bahçesi kurmuştum
Benden uzakta uyandığın her gün için
Bir çiçek kurutmuştum..
“Zamanını boşa harcamasın” demişsin
Sen, sevdalanmak nedir!. bilememişsin.

Gelmene kaç ay kaldı, kaç hafta, kaç dakika..
Bütün saniyeleri tek tek sayıyordum
Sen seviyorsun diye
Ankara'nın bütün parklarını
Pembeye boyuyordum
Senin oturduğun banklara
Kimseleri oturmuyordum
Bu yaptıklarıma çok şaşırmışsın
“Abartmaya gerek yok” demişsin
Ah be Asuman!.
Sen, sevdalanmak nedir hiç bilememişsin.