En hazin şiirleri yazabilirim bu gece…
Sensizliğime ağlarım en çok bu gece
En koyu mavi bu gece biliyormuydun
Sen uzaklardasın sevgili,anlamıyorsun…
Bak sokak lambaları yanmıyor bu gece…
Bir rüzgar gibiydi gelişin
Ben çıplak duygularla yıldız sevdasında
Sema kapkaraydı o gece
Ruhumun yansıması bir boyanma …
Saatlerin inadına ağır aksak ilerleyişi,
Hasretin dört duvar oldu yalnızlığıma
Duvarlar hasretin kokuyor sensiz odamda
Yosun tuttu bakışlarım, gözlerim tavanda
Bir kere bile bakmadın,sebebim Ela gözlerin...
Bir hırçın rüzgâr oldu, emanetin bu sevda
Hasretin sızı sızı yine gecelerimde
Kor kor yanmakta aşkın, terk ettiğin yüreğimde
Seni çektim nefes gibi bedenime
Yüreğim susuz kaldı, hani yüreğin nerede?
Gözlerim asılı kaldı kaldırımlara
Satır aralarında bulunmuşlarla başladı
Belki ilk önceleri
Bir ben kalmıştım enkazdan geriye
Bir de paragraf başlarındaki ‘’AŞK ‘’sözleri
Buruktu yüreğim belki
Yaşanmışlıkların mazi olması fikrine karşı
Sanki hiç bitmeyecek bir gecenin
Karanlık kollarına
Salıverdim umutlarımı…
Belki çaresizliktendir bilinmez
Bir girdap gibi alıverişi beni
Amansızca bu çırpınışlarım…
Hatırlarda mı yaşananlar
Yoksa satırlarda mı kaldı?
Aşk yolu zorludur
Engellere mi takıldı?
Bir yudum sevda için
Az mı yürek yakıldı?
……meğer en mavi haliymiş gökyüzünün o gece …
benim farkında olmadığım tutsaklığımın ilk anı
isim koyamadığım bir ruh halim vardı,
gözlerimde bambaşka anlamlar saklıydı..
hiç böylesine tutsak olmamıştım ben
ellerimde görünmez kelepçeler …
Bir başka aşkla başladı Bir Yusuf Masalı
Vuslat diye diye, anladım hasret çekmenin manasını
Bir masal belki farkındayım ellerine dokunamayacağımı
Ben sevmeyi öğrendim …Başaramadım unutmayı…
Yüreğimden yüreğine öyle bir düğüm
Nasıl başlanır bilmiyorum,yani daha önce hiç seninle kağıtlarda konuşmamıştım.Ben daha önce hiç beni sana
yazmamıştım.Hasretmiş, bu ellere kağıt kalem tutturan demek ki.Nefesini bu kadar yakınımda hissetmemiştim hiç.Hasret ne anlama gelir bilmiyordum...
Şimdi nerdesin,ne yaparsın meraklardayım.Hep bir haberin gelir diye gözlerim yollarda.Belki bir ses senden..Telefon yanı başımda...Hiç bu denli senle dolmamıştı bu yürek.Hasretinmiş bu denli çağlayan içimde...Yavaş yavaş büyüyor özlemin, korkuyorum bir çığ olacak...
Bir bayan vardı bu sabah,sensiz,seninle sürekli gittiğimiz sahildeki bankta..Kırık dökük bir aşk hikayesi dilinde,anlatan oydu,ben dinleyen oldum..Dillendiremezdim seni, çünkü ne zaman sana dair bir şey söylesem gittiğinden beri,gözyaşlarımı tutamıyorum.Belki de utanıyorum bilmiyorum.Senden başka bir omuzda ağlamamıştım hiç,sen gidene kadar.Başka birine ihtiyacım yok benim.Hep sendin,sensin hala..Sadece sen..Başkasını isteniyorum...
Uzaklara dalmış nemli gözlerim,fark ettiğimde ise o bayan gitmişti...Hikayesi hayal meyal hafızamda...Gözyaşlarımı yüreğime akıtmayı öğreniyorum yavaş yavaş..Seni onlarla besleyeceğim orada.Kimse beni ağlarken göremeyecek,senin dışında,senin yokluğunda...
Biliyor musun gariptir,bu mektubu nereye göndereceğimi bile bilmiyorum.Nerdesin MAVİ SEVDAM...Sadece bir umut,sen bu yürekte olduğun sürece hiç tükenmeyecek bir umut ile yazıyorum, sarıldım kağıda kaleme.Nereye postalayacağım ise çok da önemli değil aslında..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!