Asuman Şiiri - Osman Öçal 2

Tımarhanenin en güzel kızıydı Asuman. Simsiyah gözleri galaksinin en güzel gezegeni gibiydi. Onu ilk doktorumun odasına yedinci krizimden sonraki terapime giderken görmüştüm. Hep gülümserdi. Terapi dönüşü yanıma yanaşıp gülerek; "Doktorların bizi iyileştirdiğine inanıyor musun?" diye sormuştu.

Ellerimde ve kollarımdaki kesikleri gösterdim bende. "Bu yaraları iyileştiriyorlar hakkını yememeli." Sonra da elimi kafama dayayıp; "Ama burayı iyileştireceklerine inanmıyorum." demiştim. Sırf Asumanı görmek için hergün kriz numaraları yapıp doktora tedaviye gidiyordum. Doktorum beni umutsuz vaka olarak görse de Asuman benim umudumdu. Bahçeye sigara içmeye çıkmıştım. Hiç unutmam günlerden salı. Saat üç civarı. Asuman gelip yanıma oturdu. Gülümsemesini yüzünden eksik etmezdi. "Buranın bir çıkışı yok mu?" diye sordu. "Var." dedim. "Var ama biraz oyunculuk istiyor buradan çıkmak. Akıllı ayağına yatarsan gidersin Asuman." Ama içimden "Gitme Asuman gitme. Çıkmak için akıllıymış gibi davranma. Ben seni bir kere görebilmek için delirmiş gibi davranırken sen gitme." dedim. "Geçen benim yan odamda yatan bir çocuk vardı. O çıktı ama biliyor musun? Verdikleri antideprasanları içip intihar etti. Çıkmanın bir yoluda ölmek galiba. Ben akıllanmayı beceremem. Ölmeyi becerebileceğime inanıyorum." deyip kalktı yanımdan. Ertesi sabah terapi için doktorun odasına giderken Asumanı gördüm. Bir sedyeye yatırmışlar gözleri mosmor. Ama hala gülüyor. Hemşireye baktım önce. Sonra Asumana... "Asuman öldü." dedi. "Gitme Asuman." dedim. "Gitme ben senin için delirirken sen böyle gitme." dedim. Doktorun odasına aldılar sonra beni. Gözyaşlarım yanaklarımdan ellerime damlıyordu. Ama akan yaş değil kandı sanki. Kafamı kaldırıp doktora baktım. "Doktor. Umutsuz vakanın bir umudu vardı. Onu da sedyede götürdüler. Akıllanmaya umudum yok. Ama ölmeye umudum var. Beni akıllandırma, beni öldür doktor." dedim. Zaten ne Asuman geldi. Ne ben akıllandım. Ne de ölebildim. Anladım ki benim ne umudum var nede cesaretim. Asuman gitti. Ben hala bu tımarhanenin duvarlarından medet umuyorum.