Çıkar ceketini asuman
Ört üstüme
Üşüyorum biraz nefesin gelsin
Titreyip sayıklarsam
Alışkınım korkma.
Okşa saçlarımı geçer.
Yetim bir çocuğum ben
Yanakları kirli
Harçlığı umut
Dişimden tırnağımdan artırdığım
Üç günüm var
Üçü de
Yakup’un gözleri…
Annem gibi yalnızım şimdi
Ve hiç olmadığım kadar yorgun
Biliyor musun?
Hiç sevmedi babam beni
Sür gömleğini yüzüme asuman
Unutmam gerek.
Kime ne ettim bilmem
Ben anlatamıyorum beni.
Şahdamarıma kızmam lazım
İniltimden korkuyorum
Dümeni kırık, limana hasret bir gemiyim.
Dur! Allah aşkına
Burama dokunma asuman…
Ertelenmiş küflü bir muştu iniyor
Yüreğime değmeden
Kaç kez kullanılmış bilmiyorum
Şimdi ağlarsam üzülme
Sen yine ört üstümü
Ben iyiyim asuman.
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yetim bir çocuğum ben Yanakları kirli Harçlığı umut Dişimden tırnağımdan artırdığım Üç günüm var Üçü de Yakup’un gözleri
Yanakları kirli
Harçlığı umut
Dişimden tırnağımdan artırdığım
Üç günüm var
Üçü de
Yakup’un gözleri…
cok guzel...
Selam sevgi ve saygıyla.
Seyfeddin Karahocagil
tebrikler mustafa bey
çıkar ceketini ASUMAN
TÜM YORUMLAR (10)