Bazen çok uzak, bazen az yakın
bana bakardı o hep mahzun
ben ona çaresiz
masum bir aşkın doğduğu
ilk yer oldu gözlerimiz.
Yükleri sevda, izleri
kızgın çöllere giden kervanların
peşine düşerdim hep rüyalarımda
maşuk’a kavuşmak için
cep delik, cepken delik
aklımdan bile geçmezdi gerçek
ne param vardı, ne pulum
öfke yakar içimi / bir yudum çekerdim
garibanların şişesinden
öyle bir ah çıkardı ki yürekten
top gibi patlardı attığım nara
sokağın ortasında…
kapanır kapılar / pencerelerde perdeler
el ayak çekilir sokakta birden
maşuğun zalim ağa babası
yeri göğü inleterek çıkar sokağa
korku salardı; bana, etrafa
“ savulun ipsizler, çulsuzlar / yasak size buralar
ipsizde, çulsuzda bendim
sevmeye hakkım yoktu demek / oluru almam mı gerek?
Senin olsun konağın, sarayın, altınların
bizimde bir onurumuz, gururumuz var
izbe sokaklarda, karanlık köşelerde
ayaküstü boyalı gece kuşları ile sevişmedik
delikanlı gibi, adam gibi sevdik
saf ve temiz bizim sevdamız
barbut atmadık, adam vurmadık. / garibi ezmedik
sevgi aradık, aşk aradık buldukta / bulamadık…
sevginin yolu Maşuğun kapısından geçmiyor
engeller koymuş zorbalar
kızgın çöllere sürgüne yolluyorlar
Maşuk’un Aşuk’a yangınlığını / Aşuk’un Maşuk’a
mahallede kimlere sorsan anlatırlardı
iki yakası bir araya gelmeyecek / bu sevdaya
cümle alemde şahitti!
ah o felek yok mu? / o kahpe felek!
hem zalim, hem zorba ağa baba / kader ile el ele
Aşuk’la Maşuk’un o masum sevdasına geçit vermediler.
Ne zaman ki...
Dinmez ER / Çeşme / 2011.01.19 /
Kayıt Tarihi : 19.1.2011 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşuk ile Maşuk’un Öyküsü Aşuk ile Maşuk birbirlerini çok seviyorlar. Ancak bir türlü aşklarını birbirlerine söyleyemiyorlar Çünkü bir araya gelemiyorlar yalnız karşılıklı bakışıyorlar. Sebep olan da Maşuk’un zalim, gaddar,kalpsiz babasıdır. Bir gün artık yeter diyen Aşuk Maşuk’un kapısına varır. Kapıyı çalar, içerden bir ses; kim o? Aşuk, “benim” der. Maşuk,” git buradan ” der. Bu böyle birkaç defa tekrarlanır. Aşuk’un canına tak eder. Olanlara dayanamayan Aşuk kendini yollara vurur. Bu aşkla eriyip giden Aşuk günler, aylar, yıllar sonra kendini Maşuk’un Kapısında bulur. Her şeyi göze almıştır. Kapıyı çalar. İçerden bir ses, kim o? Der. Aşuk cevaplar; SEN’im! Maşuk içerden seslenir; gir içeri o zaman… AŞK SEN’im diyebilmektir.
bizimde bir onurumuz, gururumuz var
izbe sokaklarda, karanlık köşelerde
ayaküstü boyalı gece kuşları ile sevişmedik
delikanlı gibi, adam gibi sevdik
saf ve temiz bizim sevdamız
barbut atmadık, adam vurmadık. / garibi ezmedik
sevgi aradık, aşk aradık buldukta / bulamadık…
sevginin yolu Maşuğun kapısından geçmiyor
engeller koymuş zorbalar
kızgın çöllere sürgüne yolluyorlar
bu mısralardan sonra bize söylenecektek söz bırakmışsınız hocam 10 puan n
mahallede kimlere sorsan anlatırlardı
iki yakası bir araya gelmeyecek / bu sevdaya
cümle alemde şahitti!
harika bir şiirdi hocam..
Güzel şiir.İlgiyle okudum.
Sayın ER'i kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (6)