“Sözlerin(m) (B) Seni Ele Verirken…”
/Beyazımsı ellerine dokunmaya seneler kalmışken.../
...
Sana ulaşmak tüm dünyayı karşıma alabilmek gibi bir şeydi…
Hüzünlü Gözlerimde Eylül'ü Karşılarken...!
...
Uzaklara dalmış gözlerimle hayata doludizgin bakarken, baharı müjdeleyen kuşların, ağustosun nihayetlenmisiyle, boynu bükük bir şekilde bu şehri terk-i diyâr edişlerini izliyorum sarmaşıklarla donatılmış pencemin kenarında... ''Eskiciiiii...! '' diye bağıran yaşlı adam bir heyula gibi karşıma dikiliyor aniden...! '' Eskimiş dolaplar alırım.. sobalar alırım, eskiciiiii...! '' diye yankılanıyor sesi kulaklarımda... Sonra durup soluklanıyorum.. ''Peki ya eskimiş umutlarımı, hatıralarımı ve sevdalarımı da satsam alır mı ki acaba..! '' diye muhasebe yapıyorum içimle... ''Hem bak bu verdiklerim karşısında bir ücrette talep etmeyeceğim... aksine, karşılığında bir de istediği kadar para vereceğim...! Çocukluğumun geçtiği bu mahalle sığar mı, önüne katıp sürdüğü şu küçük köhne arabaya...? Ya hayâllerim, hayâllerimi taşımaya gücü yeter mi kirli ve paslı eşyalara dokunmaktan siyahlaşmış nasırlı elleri...!
...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!