Asudeyim Şiiri - Dağlar Özügüç

Bu gece yine beklenen oldu
Uzakların yanan ışığı söndü
Gecenin ışıkları için hayıflanırken
Yakınlar zaten çoktan üzgündü
Yangınım kabardı direncim kırıldı
Bu gönül bir gülüşe hasret kaldı
Neyin nesidir? şu inleyen nağmeler
Gün yüzü görmemiş yürek ışığı özler
Buralarda yalnızım asudeyim çok üzgünüm
Dosttan darbe yedim yorgunum
Asidir yalnızlık dayanamaz isyan eder
Masum kalmış sadakatimi
Nağmelere meze etmek ister
Yürek kanatan kadim anıları
Yar yolunda kurban eder
İnattır şu cahil yalnızlık
Yazık ki hatalarda ısrar eder