Asude Kum Şiirleri - Şair Asude Kum

Dün gece gibi oturdum yine göğü sen kaplı balkonda
Etrafımda senin sevdiğin mumlar
Titrek ışıklarıyla bana bakıyorlar
Karanlığımı aydınlatan alevler var önümde
Hepsi de senden bir iz taşımanın derdinde
Soğuk Ocak başlarındayız hala

Yoksun
Bu sensiz geçirdiğim beşinci doğum günü
Ve daha niceleri de olacak biliyorum
Yine de tutamıyorum kendimi
İşte böyle şiirler yazıyorum
Özlüyorum elimde değil

Gitmişsin
Masada yarım bir ekmek,
Bir sürahi su,
İki bardak
Boş...
Hala duruyorlar bıraktığın gibi

Turkuvaz hayallerin siyaha boyanmış gerçekleriyle
Yüzleştim dün gece
Canı acımış, yaralanmış, parçalanmış bir beden üzerinde
Koyulmuş gözleri, sanki yüzü ölüm sessizliğinde
Rimeli de akmış biraz, yatıyor öylece
Ah! Neler geçiyor aklından kim bilir?

Sorgular gece boyu koca mahzen içinde
Kalbim ağlara görsün parmaklık biçiminde
Ne halden anlayan vardır ne de koskoca yürek
Sorsam herkes büyük hepsi ayrı sicimde

Bir iki saya saya kalmadı halim dermanım

Yazıyorum sevgili
Bu sana bilmem kaçıncı gönderemediğim mektubum
Okuyup okuyamayacağını bilemediğim
Bir sürü şiir gibi
Mektuplarım da hala ulaşamadılar sana
Senin suçun değil elbet

Tepelerden dolaş da gel
Temiz dağ havasını sarıp da boynuna
Denizlerin tuzunu al da gel
Mavi koksun içim sarıldığında bana
Yağmurların bereketiyle gel
Böyle birdenbire bardaktan boşanırcasına

Huzurun rengini bul bana dostum
Ya da nerede bulacağımı söyle n'olursun
Dayanamıyorum artık içimdeki yoğunlukla yaşamaya
Durduramıyorum artık içimde kalan bu benliği
Sen bilirsin dostum huzur ne renktir
Alınır mı dersin bir hüzün karşılığında

Cemal Süreya'nın dediği gibi
Döktüre döktüre susuyorum ben
Konuşmadan anlatıyorum derdimi
Söylemeden konuşuyorum
Bir kadın yüreği ki içimde
Kızılca kıyamet kopuyor ta orta yerinde

Aynı yerdeyim
Gözlerin gözlerime değmezken
Umudun bittiği yerdeyim
Sevdalinka dedi Cemal Süreya çok zaman önce
Sevdalinka'nın öldüğü uçurum dibindeyim
Bir varmış bir yokmuş diye başlar tüm masallar hikayelerde