Asude Bir Manzara Şiiri - Ali Rıza Aydın

ÂSÛDE BİR MANZARA
Mezaristan mahallinde öbek öbek insanlar
Duyuluyor oralardan yüksek sesle, Kur’anlar

Ustalıklar konuşmuş, kondurulmuş nice mezar
Merak edip atıyorum, cümlesine, bir nazar

Bazıları, servilerin gölgesinde yatıyor
Bazıları, ötekinin, ensesinden bakıyor

Birçoğunun rengi aynı, beyazın da beyazı
Mermerlere nakşedilmiş yüzlerce farklı yazı

Kimisinde, hüzün kokan hasret dolu mersiye
Bazısında lâfügüzaf, abartılmış methiye

Hünerleri, levha ile baş taşına çakılmış
Rütbelerin tamamıysa, varıp kabre takılmış

Kimileri kederlenmiş, ağıt yakmış yârine
Nâmudatlar ağlamaklı, ah eder, ağyarine

Bir Fatiha, mevtaların, dertlerine devâdır
Esasında, mübrem olan, gösterilen vefâdır

Şu âsûde mezarlara hayret ile bakınca
İmrenmemek mümkün mü ki, salihlerin ardınca

Yamaçlara serili, yemyeşil bir alan gördüm
O mahalli mesken tutup, yatmak istedi, gönlüm

Malûmunuz; yaşıyorken asla “öleyim” denmez
Hangi zaman gelir, ecel, göç edilir bilinmez

Kim bilir; buralara kimler geldi, kimler girdi
Nice servet, nice şöhret onlara yüz çevirdi

Makbul olan; adam gibi hayat sürerken ölmek
Mümin kula yakışacak bir amelle gömülmek

Müslüman’ın kalbindeki en birinci gâile
İman ile varabilmek, girebilmektir, kabre

Her nefis en sonunda “nasih” mevti tadacak
Her beden de, nasip ise, şu toprakta yatacak

En nihayet, telkinlerle, verilince hâtime
O an gönle keder düşer, bürünülür mâteme

Mevta ile kara toprak, kalır iken nazarda
Sual, çoktan başlamıştır; o karanlık mezarda

Dünyadaki âlâyişler, tantanalar beyhûde
Ötelere azık için, her nefeste, bir “Hû” de

Beher beşer, her zamanda, O’nu anmaya muhtaç
Ruhlardaki rahnelere, o Nûr, nâfî bir ilâç

Hüşyâr olup, amellerin “bâkî”sine bakalım
Tezkereyi alıp, gelip, huzur ile yatalım
İnşaallah

Ali Rıza Aydın…
4 Mart 2012