Bir evin bir oğluydum, beş kıza kardeş. Çok erken evlendirildim her nedense… Askerden döndüğüm yıl sonuydu oğlum aramıza katıldı, sıcak bir yuvam vardı, didiniyorduk hanım
evde ben dışarıda, geçinip gidiyorduk ömür törpüsü denen büyük şehirde.
Cumartesileri üçümüzün, pazarlarım oğlumundu, ne de olsa girdi üç yaşına kerata. Parka
götürürdüm ilk önce, sonra da nereyi isterse.. Mahallemizin küçük şirin bir çocuk parkı vardı çok severdik baba oğul orayı, ilk uğrak yerimizdi her seferinde. Böyle bir pazardı O’nu gördüğüm gün, çocuğunu sallıyordu salıncakta, o an yüreğim bir başka titredi durduğu yerde..
Nedenini bilmiyorum ama utanıyorum kendimden.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu küçük hikayenize yorum yazamıyacağım.Değerli kardeşim sadece şunu söyleyeyim.Bir hakimi düşün.Kimler için karar alıyor.Kimleri ipe çekiyor ya da ipten alıyor.Ama o hakim yüreğine hakimlik yapa biliyor mu ? Kutluyorum..Başarıların daim olsun...10+10+10+10 daha ne diyeyim ki?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta