Astral Seyahat Şiiri - Eminnur Acar

Astral, seyahat denilen Ruhun
Bedenden yükselip kendini seyretmesi
Konuşması ise, İki defa deneyimledim
Sanki gören gözlerim yukarıdan beni seyrediyor
Hatta, konuşuyordu
Sonra her nedense, bedene geri dönerken ruhum
Tüm hücrelerim titriyor, acıtıyordu
Uyandığımda titriyordum, ayak parmak uçlarıma kadar
Kendimi seyretmiştim.

Başka bir zamanda, otomobil kullanırken
Ruhum dikiz aynasından konuştu benimle
Beni seyrederken, kaza yapacaksın dikkat et dedi
Yine tüm hücrelerimi acıtarak, geri geldi bana

Bir zamanda beynimde bir ses Pervin ya
Pervin ya diye sesleniyordu, uyandım,
Ne anlama geldiğini bilmiyordum,
İnternete sordum,
Samanyolu galaksisindeki, Süreyya diye bahsedilen
Bir takım yıldızının, Süreyya’nın, kız kardeşiymiş
Enteresandı,

Sona Umrede yıllarca önce vefat eden amcamı gördüm
Bana bakıyordu, kanlı canlı, ağlayarak koşmak istedim
Arkadaşım izin vermedi, gidilmez öyle dedi
Sonra Tavaf bitti namaza durdum, aklım amcamda
Neden diyordum, Neden onu gördüm?
Secdeye başımı koyunca, yine bir sese,
Onun çocuğu yoktu dedi. Anladım ve Onun içinde
Tavaf yapmaya niyetlendim

Ve her yerden her zaman, haber veren, koruyan
Merhameti çok olan, Yaratana Şükürler ettim
Hiçbir soruyu cevapsız bırakmıyor,
Şaşkınım, hayranım, Aşkı buldum, Odur, Cennetim benim.