Astırır Seni Şiiri - Mehmet İslami

Dost görünen iblis kandırdığında
Yel değirmenine kestirir seni
Düşmanı arkadaş sandırdığında
Sehraya çkartıp astırır seni

Aldanırsan endâmına nâzına
Gözlerini a’mâ eden tozuna
Kurşun sıkar senin avcı tazına
Kurduğu tuzağa bastırır seni

Gülzârda gül olup açana kanma
Dikendir, rayiha saçana kanma
Zehir döken dili, bal akar sanma
İçirir; zehirle kastırır seni

Kim dedi? Müslüman sana sessiz kal;
Yahudi baskına kimderse yasal
Olmadığı ı’yan, Gazze’dir misâl
Boynuna binerde kusturur, seni

Serin diye gölgesine güvenme
Sahil döven dalgasına güvenme
Ayaktaki halhalsına güvenme
Diline takarda susturur seni

Sırtına sardığı yeşile ala
Bilesin, içinde gâvûr dağ-ola
Dikkât, boyu uzun, aklı kıt kula
Kendi öz canına küstürür seni

Akıl yaşta değil baştadır belli
Yaratığın başı iki üç telli
Kezzabı, salyayı, akıtan dilli
Kalan lığ içinde kıstırır seni

İmân lâzım Yaratanın vâ'dine
Ne söylesen kâr etmiyor lâdine
Amentüyle girmeyince bu dine
Karabasan olup pusturur seni

ELLÂH’tır hâmisi yetimin dulun
Nifâkı yüzünden, münâfık kulun
Okunur, gelinde salih kul, bulun
Camuza arkandan süstürür seni

“Lânetli kavimi ıslâh” et dedi
Yaratan binlerce nebi gönderdi
Yüzde doksan dokuzunu öldürdü
Öldürmezsen candan geçtirir seni

Emer iken ders veren Îsâ idi
Fıtraten Âdemden sonra o idi
Ellâh’ın düşmanı kanlı yahudi
Zâhirden bâtına göçtürür seni

Yeryüzünde iki milyâr Müslüman
Var deniyor, bir tek gösterin hemân
Bunun çün diyecek ağaç, taş a’mân
Domuz bu, akrebe açtırır seni

Hadisi şerifte işâret meâl
Taş ağaç arkamda yahudi var al
Diyeceği bugündür behemâhâl
Zâlim kurşununa seçtirir seni

Demeyiniz İSLÂMİ’ye suçun ne?
İSRA’ MESCİD AKSA’ya göçün ne
Ağaç hâmi olup seni içine
Alsa; testereyle biçtirir seni