Astirin Ablamsın Şiiri - Efe Can Doğan

Gökkuşağının renklerini andırıyor
Şu kulaklarımda yankısı geçmeyen
Derin nefesli kahkaların
Başıma yeni bir dert açmış oluyorsun
Acılarını arkana gizle diyorsun
Dik dur diyorsun
Duruşunu bozma diyorsun
Yere değil karşıya bak diyorsun
Ben de anlıyorum seni
Kendinden biliyorsun bunları
Bende senden
Dediklerini uyguluyorum
Elimden tutuyorsun
Hakikaten ablamsın ve varsın
Ne mutlu diyorum
Şu gülüşlerin ömrümüze ömür katsın
Ki katıyor da zaten
Gün boyunca katıla katıla gülüşlerimiz
Ve bi günaydınsız geçmiyoruz birbirimize
Birer yabancı değiliz hem göğün altında
Anlıyorum birbirimizi neden bu kadar iyi anlıyoruz
Biz güçleniyoruz beraber
Daha büyük oluyoruz
Enine boyuna
Kalpler büyüyor böylece
Acılar küçülüyor
Dertler küçülüyor
Fikirler uçuşuyor havada
Kimi zaman birbirine çarpışan fikirler
Ve
Biz gün boyunca usanmıyoruz konuşmaktan
İyi ki var oluyor herşey
Dünya iyi ki var
İnsanlar iyi ki var
En son sana kalıyor tek cümlem
İyi ki varsın ki herşey daha bi anlamlı
Senin rengin mordur
Mor hayallerin rengidir
Hayalin gücüdür
Mor maneviyattır
Mor sen olursun bende
Gökkuşaklarının içinde
Bu koca gökyüzünde ve seninle büyüyen kalbimde.