Mavi yüzünden kurtulup
Yağmurlar, çatıya saklandıkça
Avuçları kına kokusu ile
Açıldı duaya
Erimek üzereydi mumlar
Pembeli, kırmızılı
Damla damla
Mum ışığının, astarsız karanlığında
Gökyüzü, şimşekleri ateşleyip
Penceresinden itelediğinde
Rüzgâr gelini, seslendi
Kal yanımda
Martı, umursamadı gitti, aynı anda
Bir el dokundu omzuna
Ürpertiyle, kırıldı ayna
Ve
Yırtıldı Rüzgâr gelinin fotoğrafı
Yaşlı çerçevenin koynunda...
Nurcan Talay
08.01.2010
Kayıt Tarihi : 1.4.2011 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!