Asrısaadet Şiiri - Osman Beyoğlu

Serçelerin seslerini duyduğum her an, seni hatırlatır bana.
Yuva yapmışsın yüreğime yakın, duyuyorum...
Sen ötünce ruhum ferahlar, dinlenirim.
Aşk kevserini içemem sanma, ben hep senle yaşıyorum...
.
Daldan dala konup ismimi şakıyorsun bana,
Gözlerine dalınca, kendimden geçiyorum...
Uzatsam elimi dokunabilir miyim yüreğine?
Anlık bir heves sanma, seni hep uzaktan seviyorum...
.
Sevgilim diye sarıp, sarmalasam nasıl olur ? Kim bilir ?
Öpüp, koklamak seni nasıldır mesela?
Bir ömür gözlerine dalıp, hep orada yaşamak, tarifi imkansız gibi.
Elini yüreğine götür ve dediklerimi hisset.
Ben hep orada hükümlü olacağım, doyumsuz bir asrısaadet...