17.04.1969 Afyonkarahisar Sandıklı
Güneşim batınca göç etti kuşlar
Koskoca dünyada kimsesiz kaldım
Kâbusa evrildi toz pembe düşler
Hasret kuyusunda hüsrana daldım
Yüreklerden pası kiri sökerken
Çölleşen kalplere fidan dikerken
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta