Oğlum Deniz !
Soğuğu tunca kesmiş,
Hüzün kavruğu koyaklarda
Münferit insanoğluyduk;
Bozlağın avazını notalarda boğduk.
İptidai sancılar sürgün verirken
Bel kemiğinin üstünde,
Diş değil tırnak değil,
Mendillerden kan yonttuk.
Çınarlar gömdük
Terekesi tezenesi.
Bozkırdan her savruluş
Bir tehdit unsuru,
Kemiğe dayanan bıçaktı pus,
Her şerri hayra yorduk.
Oğlum Deniz !
Tükeniyor gökyüzü,
Zamanın az,
Yolun uzun.
Son avazı heybene koyduk.
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!