Şafak sökülür,şafakın gözüne kan oturur
Gözü kamaşır ağlar şafak,bu şafak durur
Ruh neyi avutur bu yaşta battı diyorlar
Daha batmadı zülüm yeniden diriliyorlar
Yazık,ne yazık ki inancı titretiyorlar
Bırak,bu destanı rabialar,esmalar okutsun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta