Çağın Fatihlerine Şiiri - Nihat Tüzün

Hangi kuvvet çevirir seni gittiğin yoldan,
Hangi Rüstem devirir el enseyle boynundan,
Sen ki iki cihana pehlivan yetiştirdin,
Çağları kıtaları sevgiyle birleştirdin,
Sen gürbüz çocuğusun altın medeniyetin,
Sen kurtuluş muştusu oldun ademiyetin,
Tarihin her deminde geçilmeyen kalesin,
Bedir, Malazgirt, Mohaç, düşmez Çanakkale’sin.
Kur’anın gölgesinde gerçek kemali buldun,
Bu zorlu imtihanın şimdi zevali oldun,
Zannetme ki bu yolun nurlu ışığı söndü,
İlahi mukadderat yeniden başa döndü,
Çağın halaskârları heyecanla bekliyor,
Vakit kazanmak için doğmadan emekliyor,
Yükselen güneşini hangi güç durduracak,
Bu heybetli gelişin önünde kim duracak,
Hangi demir yumruğun kalmaya umudu var,
Hangi sahte ışığın sönmeyecek odu var,
Od mu var ki dünyada ilelebet sürecek,
Sende ki nurdan başka hayatı sürdürecek,
Haydi kalk asil aslan yeniden ayağa kalk,
Yine senin elinle halk edecek El Hallak.