Asrın Bedisi Şiiri - Murat Duman

Asrın Bedisi
Hele bakın dostlar, zatın tadına,
Duygular sel olmuş, uçar Ummana,
Kalem dile gelmiş, yazar yâdına,
Duygular yel olmuş, uçar Ummana…

Mısralar arınmış, görünmez hata,
Anlatır sevgiyi, fizandan öte,
Gönül bahçesinden, gül ata ata,
Duygular gül olmuş, açar Ummana…

İlimle yaşarken, her akşam heder,
Sevgisiz gönülden, yok olur gider,
Güneş alamayan taş intizar eder,
Duygular yol olmuş, göçer Ummana…

Sevgisinden her dem gül açar bağlar,
Şairin gönlünde, sel olur çağlar,
Duygu deryasında, inliyor dağlar,
Duygular dal olmuş, saçar Ummana…

Gönüller mimarı, halkın ozanı,
Yetmiş yıldır kaynar aşkın kazanı,
Yaşamış baharı, olmaz hazanı,
Duygular pul olmuş biçer Ummana…

Şeref, Taşlıova, sulardan arı,
Yalan yanlış bilmez, sözünün eri,
Attığı adımdan, hiç dönmez geri,
Duyguları hal olmuş, biçer Ummana…

Muradın bağrında, açılır yara,
Sevgiyi saygıyı, sen onda ara,
Düşürmesin Mevla’m, mahşerde dara,
Duygular sal olmuş, geçer Ummana…
15.04.2006 ANKARA