Asri Zamanlar Şiiri - Armağan Öztürk

Şövalyeler yok artık
Hile demek savaş, kadın demek, kin demek
En yüksek dallarda değil artık
En körpe yapraklar
Dallar yanıyor
Dünya yanıyor
Körpe kaçmış
Aspirin baş ağrısına iyi gelmiyor artık
Tatmıyor dudaklar
Üşütmüyor esinti
Yakmıyor güneş
Kavuşmak ne kadar uzak değil artık
Kavuşmak ne kadar yakın, çok yakın
Ayakları terden pişmiş çocuklar yok artık
Çocuklar yok, ter yok
Hatta sevgili yok
Kesiştiğin
Pencere yok
Kirli ışığın süzüldüğü
Çorba yok
Sıcak sıcak
Peki nerde bunlar
“nerde sevdiklerim”