Asra Yemîn Olsun Ki! ... Şiiri - Mecit A ...

Set çekip ferâsetle nefse taam hevese
Bir lahzâ dur, kulak ver Rabbinden gelen sese!

Ömür denen sermaye emanet bir candadır
"Asra yemin olsun ki, insanlar hüsrandadır!"

Bir dem ki, kadın meta, cinsi hemcinsine eş
Bir dem ki hem âdetâ "imân elde kor ateş!"

İbadetler ihlassız, tövbeler gözde yaşsız
Ölüler feryâd-figân, diriler pek telaşsız!

Kullar kulun kölesi, haddini aşmış beşer
Hâni dirilse meyyit dünyayı sanır mahşer.

Leş kargasına benzer nefs-i emmâre bu dem
Hem günaha sevkeder, sevâbı didikler hem.

Sarsılırken serde us, irâdenin kalesi
Dilden düşen daneler iblisin nevâlesi.

Çare; dua, tefekkür; Hakk'dan gelene rızâ...
Ve yanmak pahasına "imânı muhâfaza!"

Tedbir almalı insan, sağlam olmalı temel
Akleden kullar için, hedef tek; "salih amel"!

Ve ram olup emrine, mü'mine farzdır diye
"Hakka kulluğa davet, hakikati tavsiye!"

Zayıf omuzlar için ağır gelse de bu yük
Gerçek şu ki, her nefer davası kadar büyük!

Çok olsa da zâlimin, kötünün taraftarı
İnsan hedefe varır; "SABIR"sa anahtarı!