Asra İntizar Şiiri - Gürhan Kurukaya

Hayret damarları tıkalı!
Gözler hevânın oyuncağı.
Us, çoktan sırra kadem basmış.
Heyhat! Zihin ağır yaralı.

Tutku işgal etmiş benliği.
İrade artık kısık sesli.
Esir kalplerde derin hüzün!
Kesik, sağduyunun nefesi.

Nefse geçmiş hakimiyet!
Ruh bir kavramdan ibaret.
Kurumuş maneviyat bağı.
Sürgün olmuş hakkaniyet.

Yalan, dudaklarda tebessüm!
Hile simalarda kör düğüm.
Yollara düşmüş masumiyet.
Edep, rüyalarda gördüğüm...

İrfan göçmüş, mantık putlaşmış.
Zulmün sesi, arşa ulaşmış.
Beklemekte nice mâsumlar...
Beşeriyet mi mankurtlaşmış?

Girdaplar derin; yol mu, yokuş...
Bahara inat, mevsimler kış...
Gölgesi kaybolur zamanın.
Ne kadar acı bir yok oluş!

Ey Âsım!, Yedi Güzel Adam;
Mahrum etme bizi duadan.
Tutuşur kalplerde meş"ale.
İcabet ederse Yaradan.

Ne hile kalır, ne de yalan.
Ey nefsim sen, daha oyalan!
O masumiyetle birlikte,
Çıkar meydana azîz olan.

Kar, güle yol verir elbette!
Yol düz olur iyi niyetle.
Bir gün aziz olur mazlumlar...
Hiç bitmeyen samimiyetle.