Asr-ı Saadet -II- Şiiri - Hanifi Kara

AYDINLIK ÇAĞ
(Asr-ı saadet)

...Ve nihâyet
Gün doğmadan
Bir “Nur” doğdu
Öksüz...
Yıl: 571
12 Rebi-ül evvel
Çöl şefkatli bir anne
Sevdi en içten duygularla...

Hüzün yüklü kâinat
Dindirmeye gebe kendi ıstırabını
Sevindi.
Gözyaşı döktü.

Güneş başkaydı o gün
Ay daha parlak
Yıldızlar müjde dağıtır
O, doğdu diye...

O gece şafak sökmeden
Yıkıldı burçlar
Söndü bin yıllık ateş
Susuz kaldı göl
Devrildi putlar
Bir korku bir telaş
Nihayet onlar da anladılar
Güneşin yere indiğini...

Çile dolu altmış üç yıl
İnsanlığa bir mesaj sundu
Ölümsüz...
Her fâni gibi o da öldü
Ölmemek üz’re...

Dudaklardan dökülen
Son söz:
Refîk-i Âlâ’ya
Refîk-i Âlâ’ya
Refîk-i Âlâ’ya...