Asmıyorum artık ne bulutları, ne de suratımı,
Saldım tek, tek uçurtmaları bağladığım kuşlarımı,
Yağsın yağmurlar, değiştirdim ıslanmayanıyla umutlarımı,
Tutuşturuyorum, ciğerlerime çekmeden önce acıtan anılarımı.
Tek düzeliğe, tutuk, vurgunlu atıyorum adımlarımı,
Duyurmuyorum sessizliğe sardığım, hecesiz yankılarımı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var