Asmina Şiiri - Lokman Demir

Sağır bir zamandan sana sesleniyorum,Asmina,
Duy, çığlığı düşmüş düşlerime, gölge yanını
Kapatma yüzüne içimi acıtan yapraklarını
Hicrana gebe saatler donduruyor kanımı,
Harf harf sen dökülüyorsun kalemden süretine kağıdın,
Ömrümü adıyorum adına,
Adınla soluğuma son veriyorum Asmina,
Yeni bir şiir değil bu,
Yeni bir seslenişte,
Şehirlerin, sen kokusuna hasretini fısıldıyorum güneşe,
Avuç içimin yanlızlığında özümsüyorum adını
Adını zehirli hançer gibi saklıyorum sinemde.
Sana hasret soğuk cümlelerimi,
“Kişi sevdiğiyle beraberdir! ”
Hadisiyle terennüm ediyorum yokluğunda,
Bu hadisle ısıtıyorum zemheri yanlızlığımı…
Bir kelama bin dua ekliyorum,
Seni aminleyip, süretime sürüyorum.
Ah kırlangıç bakışlı yarim,Asmina!
Mevlana hüznümde Şems’i kıskandıran yar,
Prangalı gülüşlerime, sen yanlızlıkları sürüyorum,
Üşümüyorum, üzülmüyorum Asmina
Satırbaşı yanlızlığımsın,
Kafiyesi bozulmuş cümlemsin Asmina
Senli bir türkü tutturuyorum her heceye
Maral türküleri vuruyor sazıma,
Sızlıyorum, her notada,
Ç/ağlıyorum uçurumlarca,
Dalgalar misali çıldırıp
Taşlara vuruyorum sızlayan başımı
Bir fırtıdan sonra kalan yanımla sesleniyorum
Sessiz bir çığlık kopuyor,
Hasretinle yaktığım geceleri, süslüyor sayılı nefeslerim
Son defa içime çekiyorum sensizliği,
Kulaklarımda bir ninni gibi geliyor iniltiler,
Üzerime üşüsen bu karanlıkta anlıyorum,
Sensiz son ses yankılanıyor göklerimde
Ve gömüyorlar beni yüreğinden uzaklara
Aminleniyor diller, dualarla,
Er kişi niyetine…
Ve ben sensiz böylece anılıyorum…

_______/Ne zaman gidişinin hüznü düşünce içime,
Fırtınalarla girdiğin hayatımdan
Sessiz sedasız çekilişin yaş olur düşer gözümden…Asmina… /_____