Asmin Şiiri - Yorumlar

yazmak için okumak gerekiyor.. eleştirmek için daha çok okumak gerekiyor... birisini lekelemek için ise hiç okumamış olmak gerekiyor... her gün bilgisayar başında oturup insanları eleştirmek (lekelemek) kadar kolay birşey yoktur.. ve ne yazık ki biz bunu çok iyi başarıyoruz.. ahmet telliye diyeceğim yok.. uzun zamandır okuyorum o insanı.. bence okumaktan uzaklaşmış bireyler olarak, en azından okumuş insanlara bir saygımız olsun... burası reyting yapmak için açılmış bir sayfa olduğunu bir kere daha gösterdi.. ama neye ve kime reyting, bunu hiç anlamış değilim..

ve bir şiiri oluşturan ana sözcükleri çıkarmak demek, şiiri bölmek demek.. bunu insanlara göstermek demek, kendimiz hakkında ipucu vermek demek.. lütfen kendimizi deşifre ederken başka insanları bu uğurda kirletmeyelim.. hele bir de o insan bir şair ise... günün şiirine ve büyük ustaya sevgiler...

kip
doruk
cellat
minör
cıva

ve saire

Sevgili Dolaylı Tümleç : Yazdıklarına harfiyen katılıyor benim kelimelerimi kullanmış olduğun için altına imzamı atmak adına aynen yazıyorum......


kimi büyük şairlere göre şiirin ana malzemesi kelime'dir, kimine göreyse imaj, yani imge'dir. bunları farklı düzlem ve boyutlarda farklı bağdaştırmalarla ve arayışlarla bir araya getirmek de özgün şiiri yaratır. kendi fikirlerimi söyleyeyim, 'asmin' artık son dönem şiirlerinde sıkça görülen kaynağını batıdan alan pek çok öğe var..

biraz tahlil yapalım;

'Kimdi cesaretimi kıran,
Üstelik yeni serüvenlere hazırlarken kendimi
Sesimi cılız,rüzgarımı yelkensiz bulan kimdi
Ki şimdi geniş zaman kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma'

sanki şair şiirini önce bu şekilde yazmış fakat daha sonra haylaz bir çocuk gelip bu tümcelerle oynamış ve bu son dizim kalmış gibi :)
bu tarzda daha çok haydar ergülen'i başarılı bulurum ben.

şiiri maddeleştiren, daha doğrusu şiirin yazıldığı dönem açısından şairi özgür ve özgün kıldığı düşünülen fakat bana söre şiiri soğutan ve karaktersizleştiren bazı ögeler var, örnek verelim;

'ki şimdi geniş zaman kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma'

hımm, biraz düşündürüyor belki, derin bir söz, özgün de, fakat dediğim gibi şiiri yapaylaştırıyor. 'geniş zaman kipi' nin yakışacağı herhangi bir şiir düşünemiyorum ki bu şiir 'kimdi cesaretimi kıran' gibi lirik ve hatta epik anlatımlarıı olan bir şiir. yani yapay sözcük ve sözcük öbeklerini kaldırmaz, diye düşünüyorum. haksızlık ettiysem özür dilerim.

öte yandan 'ama o çoktandır üç bin metrenin altına inmiyor artık' anne'nin yukarıda, cennete olduğunu anlıyoruz fakat dolaylı anlatımı burada beğenmedim.

'minör ağrılardan yoruldum' bazı bölümleri alıntı yapmamın nedeni diğer bölümler içinde sırıtmaları, yoksa tamamen bu anlatımlarla yazılan çok iyi yeni tür şiirler var, eleştirdiğim yer pastanın üzerinde bir saman çöpü gibi gözükmeleridir. 'minör ağrı' sübhaneke duasının arasında bir yerde 'naber' demek kadar eğreti duruyor.

'İçimde buharlaşan cıvayı soluyorum artık' evet insan robotlaşıyor, bu önlenemez, gerek sağlık alanında gerek sosyal yaşam alanında ahir zaman insanı maddeleşiyor, ve buna paralel duyguları ve algıları da maddeleşiyor, yakında 'aksesuar insan' tipini de aramızda buluruz diye düşünüyorum.

ve son olarak 'yoruldum gereklilik kipinde yaşamaktan.' elbette yukarıdaki geniş zaman kipine bir gönderme, leitmotif tarzı bir tekrar. hoş mu? belki tek başına söylendiğinde hoş, fakat bu şiir içinde değil. şiir içinde fazla basit ve çocukça.


Bu mükemmel tahlil ve yorum için kutlarım......

Tüm Ahmet Telli sevenlere sorgudur bu ... :

Hakikaten merak etmekteyim güzel bir şiiri mahfedeni hatta katladeni neden sever insan ?????????

Bozukların , bozuk terazisiyle tartılan meta ; Her dem yapar hata üstüne hata...Ne şiire fayda sağlar ne hayâta...Puanını rücu ettirin VASAT'A...
Kapalı olan PUAN VER yeri KİMLERE YARIYOR...?

kimi büyük şairlere göre şiirin ana malzemesi kelime'dir, kimine göreyse imaj, yani imge'dir. bunları farklı düzlem ve boyutlarda farklı bağdaştırmalarla ve arayışlarla bir araya getirmek de özgün şiiri yaratır. kendi fikirlerimi söyleyeyim, 'asmin' artık son dönem şiirlerinde sıkça görülen kaynağını batıdan alan pek çok öğe var..

biraz tahlil yapalım;

'Kimdi cesaretimi kıran,
Üstelik yeni serüvenlere hazırlarken kendimi
Sesimi cılız,rüzgarımı yelkensiz bulan kimdi
Ki şimdi geniş zaman kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma'

sanki şair şiirini önce bu şekilde yazmış fakat daha sonra haylaz bir çocuk gelip bu tümcelerle oynamış ve bu son dizim kalmış gibi :)
bu tarzda daha çok haydar ergülen'i başarılı bulurum ben.

şiiri maddeleştiren, daha doğrusu şiirin yazıldığı dönem açısından şairi özgür ve özgün kıldığı düşünülen fakat bana söre şiiri soğutan ve karaktersizleştiren bazı ögeler var, örnek verelim;

'ki şimdi geniş zaman kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma'

hımm, biraz düşündürüyor belki, derin bir söz, özgün de, fakat dediğim gibi şiiri yapaylaştırıyor. 'geniş zaman kipi' nin yakışacağı herhangi bir şiir düşünemiyorum ki bu şiir 'kimdi cesaretimi kıran' gibi lirik ve hatta epik anlatımlarıı olan bir şiir. yani yapay sözcük ve sözcük öbeklerini kaldırmaz, diye düşünüyorum. haksızlık ettiysem özür dilerim.

öte yandan 'ama o çoktandır üç bin metrenin altına inmiyor artık' anne'nin yukarıda, cennete olduğunu anlıyoruz fakat dolaylı anlatımı burada beğenmedim.

'minör ağrılardan yoruldum' bazı bölümleri alıntı yapmamın nedeni diğer bölümler içinde sırıtmaları, yoksa tamamen bu anlatımlarla yazılan çok iyi yeni tür şiirler var, eleştirdiğim yer pastanın üzerinde bir saman çöpü gibi gözükmeleridir. 'minör ağrı' sübhaneke duasının arasında bir yerde 'naber' demek kadar eğreti duruyor.

'İçimde buharlaşan cıvayı soluyorum artık' evet insan robotlaşıyor, bu önlenemez, gerek sağlık alanında gerek sosyal yaşam alanında ahir zaman insanı maddeleşiyor, ve buna paralel duyguları ve algıları da maddeleşiyor, yakında 'aksesuar insan' tipini de aramızda buluruz diye düşünüyorum.

ve son olarak 'yoruldum gereklilik kipinde yaşamaktan.' elbette yukarıdaki geniş zaman kipine bir gönderme, leitmotif tarzı bir tekrar. hoş mu? belki tek başına söylendiğinde hoş, fakat bu şiir içinde değil. şiir içinde fazla basit ve çocukça.

Ahmet Telli okumak bir ayrıcalıktır...

Teşekkürler seçici kurula...

Asmin

Kimdi cesaretimi kıran,üstelik
Yeni serüvenlere hazırlarken kendimi
Sesimi cılız,rüzgarımı yelkensiz
Bulan kimdi, ki şimdi geniş zaman
Kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma

Ama kimdi adını bir kadına ödünç verip
Doruklara çekilen büyülü doruklara
Biz Asmin dedik ona,sevgilim,kadınım,
Anamdı belki, ama o çoktandır
Üç bin metrenin altına inmiyor artık

İçimde bir fil sezgisi,kopup gitmeliyim
Dağlara yazmalıyım aşkı ve ayrılıkları
Asminli düşler kurmalıyım ya da birisi
Karşılık bulmalı canımı yakan sorulara
Kim demiyorum kim olursa olsun

Boynu kırılan bir oyuncaksam hırçın
Bir çocuğun elinde, ki celladım
Gözlerimi de oymuştu fırlatıp atarken
Yine de özlüyorum onu, niyetçi
Tavşanlara dönerken beklediklerim

Aynı soruyu sormaktan, minör
Ağrılardan yoruldum,gitmeliyim buralardan
İçimde buharlaşan cıvayı soluyorum artık
Yoruldum yoruldum yoruldum
Gereklilik kipinde yaşamaktan.

Ahmet Telli

kutlarım güzelbir şiir yitirilmiş sevdalar adına. gönülden bağlanmışken bir kadına, hicran yarası çeken adamın bir kaçış yada yargılayışı Asmin yerleşmiş onca ihtişamı ile hecelerin arasına. kadın yıkar gider, kadın yakar gider, kadın vefa borcunu öder. ama kadın en küçük ihanete deryalar biçer hangisiydi acaba?kim bile bilir yaşıyandan başka!

değerli şairimizi bu sayfada görmek ne güzel..

namık cem

Asmin, her türlü kavramın üzerinde olan bir çiçek.onu üçbin metrelere sığdırmak, güneşe tulum giydirmek gibi bişiydir.Asmine imrendim doğrusu.kutluyorum büyük şairi