Asma Tavanda Bir Kadın Şiiri - Şahin Başol

ASMA TAVANDA BİR KADIN
Sal kalbini kanatlansın kuşlar
Hani endamın nerede
Nerede o gölgeme müptela duruşlar
Tende can yok ki yararsız bütün dokunuşlar
Buza saplanmış ateş kurtlar kadar
Sal kalbini özgürce uçsun kuşlar
Sal kalbini bulutlardan aşağı
Ben tutarım kalbin benim,başımın tacı
Rüzgar kucağına alsın seni
Kaf dağına bıraksın,yanında bir zeytin ağacı
Sen sal kendini yoksa ben çıkacağım
Ayaklarıma dolaşacak toprağın saçları
Sal kalbini bulutlara tırmanacağım
Kıracağım dalını,kuruyacak zeytin ağacı
Gözleri arkasına bakacak ve sonra
Kaf Dağında bir sancı,
Sancımın ilacı sal kendini yoksa ben çekeceğim güneşin perdesini
Sende düşeceksin bende
Üstümüze sıçrayacak zeytinlerin yeşili
Güneşe sıçrayacak tenimizin rengi
Sal kalbini sahibini bulsun bütün izler
Ayaklarım orta boy,saçlarım kül rengi
Bedenin narin,ellerin ufak,elbisende zeytinler
Gölgemiz olsun ağaçlarının gövdesi
Sal kalbini ruhuna uysun bütün kipler
Sen salın ben tutayım yaprağımızın üstünde zeytinler