Asma Bahçesinde Şiiri - Cihat Elcik

Sen ve ben.
Beraber yürüyoruz,
Belki de yol bize yürüyor sessizce…
Köyünün asma bahçelerindeyiz,
Toprak nemli, hava serin,
Bir yerlerden tandır kokusu geliyor uzaklardan.

Sen bir salkım üzüm koparıp bana uzatıyorsun,
Gözlerin gülümsüyor,
“Rabbim ne güzel yaratmış” diyorsun usulca.
Beraber tek tek yiyoruz üzümleri,
Taneler avuçlarımızda parlıyor,
Sanki güneşin kalbinden düşmüşler gibi.

Üzümler olgunlaşmış olmalı ki yere de düşüyor,
Kuşlar hemen konuyor yanımıza,
Kırıntılarla rızıklanıyorlar.
Onlar da “Elhamdülillah” diyor suyun yanında,
Bizimle aynı sofrada, aynı huzurda.

Rüzgâr yaprakları okşuyor,
Zaman bir an duruyor gibi…
Ne şehir var, ne telaş,
Sadece sen, ben ve bahçenin duası.
Belki de hayat, tam da burada saklı.
Bir salkım üzümde,
Bir nefeslik şükürde,
Bir tebessümde gizli..