Asma yaprağında hayatım,
Damarlarından süzülüyor.
Üzümü de anladım
Yaprağa da üzülüyor.
Toğrağımdan koptum
Çiftçi anayurdumu sürüyor,
Dostlarımı da unuttum
Komşum varoluşuma gülüyor.
Sonunda seni unuttum
Bu akşamım sepetimde daha farklı.
Geçmişime tutundum,
Silebildiğimde yarınım daha anlamlı.
Asma yaprağında hayatım,
Sırrım dokumda saklı.
Üzümü de anladım
Belki de yaprağıyla tatlı.
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 07:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
dalından yenilememiş tüm üzimlere ve yapayalnız yapraklarına...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!