Aslolan Seni Unutmaktı Şiiri - İsmail Akyüz

Ateş gibi düştün yüreğime bir sonbahar akşamı
kasım patları yeni yeni beyaz pembe
saçların ellerim gözlerin vurgunum yüzün aşk bahçesi
içime girdin usul usul sorgusuz cevapsız
ben sana savunmasızdım
bedenim hesapsız arzulardaydı
hayallerim illegal bir ihanetin içinde seni yaşıyordu
acımasız bir işgaldi bu her yanıma yayılan
sen beni teslim alırken benim sana acelem vardı
aşk beklemezdi hiçbir zaman

Rüzgârlar esti savrulup durdum
ağlaşan sevda kayıplarında acıya yol oldum
geçti gitti günler yalnızca bir tanıdık gibi kaldı adın
başlamadan tükendi genç ömrüm
söylenmemiş acı bir yalandın
kaç defa öldürdüm seni hayallerimde kaç defa kendimi
kaç defa unutmak istedim seni
silinmeye meyleden yüzünü
kaçıp kurtulmak istedim verdiğin acılardan
hüzünlerin ülkesinden çaresiz beklemelerden
bir kadının içinde unutmak istedim seni
her kim olursa sevmesindi isterse beni
ben onu sevsem yeterdi
peşimde sinsi bir gerilla oldu acımasız yokluğun
düştüm tuzaklarına vuruldum gözlerim hep deli
bu yürekten kaç kadın geçti gitti kırgın ve üzgün
boynumda ağır bir zincir oldu hepsinin vebali
içimde ise bir başına şimdi yarattığın o korkak yürek
seni sevmenin muhteşem bedeli
Sen yoktun yanımda her şeyinden çok uzak
bir imgeydin belki bir tabu bana hep yasak
bir o lanet olası ismin vardı aklımda birkaç da gizli anı
inan yaşamak senden kaçıp kurtulmaktı
aslolan seni unutmaktı