Aslolan Aşktı Şiiri - Hüseyin Cayıklı

sırt çantamı alıp bir şehrin bilmediğim yollarında yürüyordum.yorgundum..bir aşkın acısı ve elimde ki terden başka hiçbirşeyim yoktu.Açtım... aşka belkide.isim isimsizliğim oluyordu ben bu şehrin sokaklarında yürüyordum belki sana rastlarım diye elimde adresin sadece taksiciye verilmek üzere duruyordu gitsem birşey değişmeyecekti ve yorgundum.Ayaklarım ne idüğü belirsiz bir koşuşturmayla ve hızlı adımlarla sana koşuşturuyordu sen bilmiyordun...ben hep sana koştum oysa bilmediğim sokaklarda aramadığım telefon hatlarında sana hep koştum.Anlayamadın beni oysa ben anlamlam yükleriyle karşına çıkmıştım bir adım ve bana kalan yalnızlık vardı...hediye sepetinden aşkını çıkartmıştın anlayamadan hediyeni çekip gittin birgün...
yoruldum seni beklerken sokak başlarında senden sonrada çok kadınlar tanıdım sevdim onları ellerim ellerine değemedi tiksindim...aklıma bir mızrak gibi girmiştin tanrıça filan olamazdın çünkü tanrılar onları sevenleri terketmezdi...Acılar çektim... gece terleyerek uyandığım yastığım gibi sırılsıklamdı gözlerim.ben seni ne zaman sevdim anlayamadım.o şehre geldiğim bilmediğim sokaklarında kaybolurken ellerin bir yerden çıkar dedim.çıkartabilirdin aslında ama sen hep gitmeyi denedin. seni hiçbir zaman suçlamadım ben.yaşam farlı bir anlayış açısıyla bizi kavuşturmuştu ve farklı anlayış açısıyla bizi ayırdı.senle beraber uçakları sevdim sevgililer getiren gemiler gibi uçakları bekledim.ben seni hep beklerdim oysa...gözlerimle elllerim ve dudaklarımla bekledim.bir şehre gittim kayboldum orada.ben seni hep sevdim.sevmediğim gün yoktu sana kötü şeyler söylerkende seni sevdim.ben sana aşık olmuştum sadece elimde olanla yetindim...senin için o kadar çok şeyden vazgeçmiştim ki kendimden bile...şimdi sana aşık olanlar listesindeyim ve kavuşamayanlar.ellerim hala yalana dair yazabiliyor unuturum belkide seni bu ellerle çünkü aslolan aşktı...

09,07,2004
bursa-kitapevi