Aslolan Aşk Şiiri - Ali Kurt 7

Bir gün düşünürsün
Geceleri, gündüzleri
Nasıl böyle bir aşkı kaybettiğini
Beni kaybettiğini
Bir gün geceleri tavana bakarak düşünürsün
Sevmek, çözüm değilmiş oysa
Sevmek, bir kediyi sevmek gibi değilmiş
Sevmek, banklarda sarılmak değilmiş
Sevmek, geceleri aynı yıldıza
Gündüzleri aynı güneşe bakmak değilmiş
Aşkın cüretkarlığını yapmak
Sonsuz kez “Seni seviyorum” demek değilmiş
Asıl sevmek;
Aklın değil, kalbin söylediğini söylemekmiş
Görünce değil, görmeden de hissettirmekmiş
Kafelerde oturup çay içmek
Beraber özel anlar yaşamak değilmiş
Değilmiş işte, zamanla anlıyor insan...
Aslolan;
Gözlerin gözlerinde değilken
Anımsamalarında ona doyamamakmış
Aşkının katline ferman verse bile
O kılıca razı olmakmış
Yeni bir aşka yelken açmak değil
Aşkın buluşması gibi; güneşin, denizde bıraktığı kızıllıkla buluşmakmış
Kalplerin ortak buluştuğu yelkende
Rüzgarı hissetmek, doyamamakmış
Aslolan aşkı güzelleştiren acısıymış
Yeniden yeniden acının nüksetmesi
Yüreğinde volkan patlamalarına, köpürmelerine doyamamakmış
Abartıyorlar aşkı insanlar
Herkesin dilinde aşk var
Ne peki bu, insanların söyleyipde doyamadığı?
Kavuşamamak mı?
Yoksa kavuşup çalkalanmak mı?
Henüz kimseler çözemedi bu tümceleri
Çözemeyeceklerde;
Her kalbin atması başka zira…
Ben de çözemedim
Sen de çözemedin
Onlar da çözemedi…

Ocak 2023, Samsun