AsLoLaN Şiiri - Saim Ergül

Dünyayı gezdim gördüm
bir adımda dirildim bir diğerinde öldüm
Her hainin önünde durdum
gözümün içinde kendine bakandan bile payımı aldım
Gerçek sandığım binlerce rüyadan uyandım
Ne kabuslu ömürdür sürdüğüm
en acı gerçeği belki rüya sandım
söylenmesi kolay olmadığı için
en basit yalana inandım

Hayat ateş olsun varsın çıplak ayak yürürüm
ben bu oyunda kül değil pişmek için ölürüm
Geri gelmezki saniyeler
Yeniden düşlenebilsin eskiden düşlenenler
Çocuksu düşlerin fırsatçısıdır
Bu olğun acılar
Bu bayğın sancılar

Bu gece resme uzak kaldı renklerim
Ben hep düşümdeki manzaraları beklerim
Fırça tual aşkında hep yönetmendir bileklerim
Her çizgi sonunda
Tek tek kaybolur dileklerim

Kaldı ki yoktuk bir avuç topraktan olduk
Bir çiçek gibi yazın açsakta
Her sonbahar solduk
Sen aldırma unut bunları
Karıştır içine tüm unutulanları
Kat katıştır tüm yaşananları pişman olmadan atıştır
Kime ne öğretirsen öğret ilkin kendine yakıştır
Paranı kıvrak dansöz göbeğine değil
Bir kez olsun sırtına bindiğin kamburun
Nasırlı ellerine yapıştır
Bu kendine sayğın için
En küçük ihalede ki en büyük satıştır

Dön durmadan hadi dön Dünya
Bak her halini gördüm ya
Mevsimler alın yazın olmuş
Yıllar yolun olmuş
Her canlı sende hayat bulup kulun olmuş
Geleceğe yatırımı olmayan
Geçmişin hesabını sormuş
Yumurtanın hayaliyle yaşayan
Tavuğun altında duran hep fol muş
Dost diye uzanan her el için
Aslolan hep kolmuş