Eğil iyi insanların önünde,
Kötülere karşı kale gibi ol.
Aşk ateşi hiç sönmesin gönlünde,
Hem de her an bir meşale gibi ol.
Bedeninde başka kafa kullanma;
Yolu kısa yerden yürü dolanma;
Çağla ama hiçbir zaman bulanma;
Tıpkı coşkun bir şelale gibi ol.
Her halini ölç, tart ve de kıyasla;
Tüketme ömrünü boş ihtirasla;
İnsansın aslını unutma asla;
Korkma, aslınla el ele gibi ol.
Ne çıkar hükmüne alsan cihanı?
Kor olsan yakarsın önce saha’nı.
İşle cevherini yücelt dehanı;
Her gün yeni bir merhale gibi ol.
02.09.1981 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 11.9.2014 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/11/aslini-unutma-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!