Corana gecelerinden biriydi.
Ay gecenin siyahından yuvarlanarak ışıklarını toprağa düşürüyordu.
Yalnızlaşmıştı ruhlarımız, çoğu anlar korkularla bölünüyordu gece.
En kolay yapılacak iş, yaşama dair düşüncelerle avunmaktı.
Kaç yıllar sonrasıydı bu ilk defa yaşanan Coronavirüs korkusu ile geceyi an be an bölerek hayatın geçmişini parçalara ayırarak ruhumu dinginliğe ulaştıracak düşüncelerden parçalanmış düşüncelerle yaşamın o ana dair düşler sıralanıyordu daralmış ruhumuzun kıvraklığına rağmen.
Kesik kesik değişken düşüncelerle ruhumun dinginliğinden güç alıyordum kendime.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta