Corana gecelerinden biriydi.
Ay gecenin siyahından yuvarlanarak ışıklarını toprağa düşürüyordu.
Yalnızlaşmıştı ruhlarımız, çoğu anlar korkularla bölünüyordu gece.
En kolay yapılacak iş, yaşama dair düşüncelerle avunmaktı.
Kaç yıllar sonrasıydı bu ilk defa yaşanan Coronavirüs korkusu ile geceyi an be an bölerek hayatın geçmişini parçalara ayırarak ruhumu dinginliğe ulaştıracak düşüncelerden parçalanmış düşüncelerle yaşamın o ana dair düşler sıralanıyordu daralmış ruhumuzun kıvraklığına rağmen.
Kesik kesik değişken düşüncelerle ruhumun dinginliğinden güç alıyordum kendime.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla