her insanın başı
kendi ayaklarının üzerindedir.
hepimiz bir çift göz, ayak, kol
ve bir kalp, akıl, ses
taşırız kendi yükümüzü
kendi sırtımızda.
aynalar kendi yüzümüzü
gösterir, tersinden de olsa.
baş başa kalırız
acılarımız, mutluluğumuzla
zengin yada yoksulluğumuzla
yastığa koyduğumuzda başımızı.
anamız, rahminde hazırlarken
dünya haline bizi, bir başımıza
bekleriz, istisnalar dışında.
kölesi değildir insan insanın
efendisi değildir hiç.
belki, anlarız cellatla karşılaşınca
aslında yalnızız.
26.04.08
Sadık DoğanKayıt Tarihi : 8.7.2009 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!