Seversin
Sevdiğinin gözlerinde boğulmak istercesine
Gözlerini gözlerinden alamazsın
İçin kıpır kıpır
Kalbin güm güm atar
Başın döner, miden bulanır
Kendini bulutların üstünde hisseder
Karşındakinin halinden anlamasını istersin
Tek kelime edemez
Sevgini kalbinde hapsedersin
Ne kadar da zordur onu onsuz yaşamak...
Sevdamı aradım sokak sokak
Şehrin her köşesinde bir iz buldum
Buruk buruk kanadı gönlüm
Anladım ki bir ben değilmişim mecnun olan
Ve yine anladım ki
Aşık, Keremlerin Mecnunların yüreğinde yanan ateşle aydınlanır
Aynı ateşle ısınırmış
Aşkı arayan kendi ruhunda bulurmuş...
Aslında gözyaşlarımız
Dişlerimizi kanatırcasına ısırıp
O kahrolası gururumuza mağlup olup
'Gitme' diyemeyip
'Kendine iyi bak'
Gibi veda cümlelerine
Yüklemek istediğimiz anlamın altında ezilen
Sözcüklerle gizlediğimiz elvadaların fotoğrafı değil midir…
Yaprak kurudu
Gül dalında soldu
Ömür hazanı vurdu
Sesimi duy
Halimi gör
Can toprağa düşmek üzere...
©
Kayıt Tarihi : 24.5.2011 03:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/24/aslinda-vedalar-gozyaslarimizin-nedeni-degil-midir.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)