Kopkoyu siyahtır,bakışlarım.
Bana dost olmaz hiçbir aydınlık.
Bilir, korkular gizlerim derinliklerde.
Bilir, siyahlıklarda acılar büyütürüm.
Renkler solmuştur çoktan hayat bahçemde.
Kopkoyu karanlıktır, saklandığım.
Bin bir yüzü vardır karanlığımın.
Anlamaz kimse,fark etmezler onlarla olmadığımı.
Bazen de karanlığında kaybolurum hüznün.
Kimi zaman yağmur sonrası berraklıktır.
Ya da sonsuz,sözsüz bir çığlıktır.
Kimsenin duymadığı.
Yakınmındadır kimi,tanıdık sanarak.
Çok uzaklarda kayıp olduğumun farkına varmadan.
Gün gelir kendinde sanır bazıları, aslında hiç olmadığımı anlamadan.
Yitik yarınlar biriktirir,karanlığım.
Sonsuzluklarda yalnızlıklar.
05-03-2012
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta