Ben bir ışığım korkakça bakan karanlığa ait
zamanın ötesindeki yaşamların anlık mutluluklarını
saklayan renklerdeki sıcaklığım;
Bulunması güç bir düş gibi, daha vahşi bir sessizliğin ortasında elleri kanayan bir yolculuğum sana doğru...
Senin var olduğun anlarda içimdeki uçurumun kenarında oturup baktım yüzüne düştü düşecek melodiler, renkler
Bebekleri uyutan seslerdi uyandıranda öyle öldürende,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta