İnsanın kavgası bazen içinde ki "Ben" iledir.
Yunus Emre'nin "Bir Ben vardır Benden içeri" dediği Ben...
Kişinin kavgası aslında kendisi iledir.
İçindeki ben ile kavga eder, durur.
Bu kavga çetindir. Yorucudur. Yıpratıcıdır. Gönül yaşlandırıcıdır.
Kişinin Kavgası İçindeki Yaşanmışlıklarla belki de yaşanmamışlıklarladır...
Kavgası Geçmişi iledir belki de geçti sandigı hiç geçmemişi ile...
Eğer kavgayı içindeki sen kazanırsa;
gecelerin haram olur, gündüzlerin tarumar. Önünden billur bir pınar gibi akıp giden hayatın en çiçek, en Güneş, en gün yüzü görmemiş güzel anlarını kaçırır bu dünyanın hep gölgede kalan kısmında üşür yüreğin. Bu da mutsuz olman için yeter artar bile.
Eğer gerçek sen kavgayı kazanırsa; içindeki sen ile barışır, kalbine huzur nakşedersin. Şimdi otur içindeki senle sıcak bir çay iç ya da kahveni yudumla. Bir şiir oku ya da bir türkü dinle. Bir çiçeği kokla. Başını kaldır gökyüzüne bak içinin maviliğini gör.
Güneşe gülümse ve çek Güneşi içine bir nefes gibi. İçindeki seni karanlık dehlizlerden kurtar, çıkar gün yüzüne ...
Barış içindeki "sen" ile yaşamanın farkına var...
Mutsuz geçen her gün Kısa günün karı değil Çok kısa olan Hayatın zararıdır.
Zararın neresinden dönersen HAYATTIR senin hayatın...
Ş.YAVUZER
Kayıt Tarihi : 26.12.2023 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!