Uykumu çalan geceler beni anlatsın sana,
Herkesin üstünü örten o zifiri karanlık, beni nasıl boğduğunu.
Sen zannedersin beni tanıdığını oysa,
Bilmezsin ki ölen ruhumu.
Serinliğinde sermsemlerim , bulanır kafamın içi
Tutunmam gereken ipe asıldım, parmak uçlarım eridi.
Sarmadı zaman , geriye sarmadı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta