Aslında Hep Karanlıkmış... Şiiri - Seda ...

Aslında hep karanlıkmış hayat gözlerimde,
Ve ben hiç yokmuşum,hiç doğmamışım,
Bir varmış,bir yokmuş masalmış hayat,
Karanlık bir hayata kapamışım gözlerimi.
Kanatmışım geceyi yumruklarımda öfkem,
Ateşe vermişim yüreği intihar eşliğinde
Öldürmüşüm,kendimi yüreğime gömmüşüm
Aslında ben hiç yokmuşum,hiç doğmamışım
Puslu bakışların gölgesinde kalmış,
Yağmura tutulup ıslanmışım,
Kar yağmış karanlığıma zemheride kalmışım,
Daha bir yıkılmışım çökmüş omuzlarım,
Avunduğumu sandığım yanılgıya tutunmuşum,
Tutunup yeniden karanlığımda kaybolmuşum,
Aslında hayat boşmuş ve ben hiç yokmuşum,
Yokmuş sığındığım kollar,kırmış kollarımı
Sığınağım yokmuş benim hiç limanım olmamış,
Yanılgılar ortası bir hayat okyanus derinliği yalnızlık,
Ve olancası karanlık olancası doğmamışlığım,
Aslında ben bu hayata hiç doğmamışım,
Kapamışım gözlerimi geceye hiç açmamışım,
Ben hiç aydınlık yarınlara doğmamışım,