Aslında hep farklı sevdi.
Herkesten,her şeyden,belki de sevdiği insandan çok daha farklı.
Tarifi zor,bir o kadar da tutkulu.
Ama anlatamıyordu bu içindeki tüm aşk,sevgi,özlem,hasret ve daha nice yaşanılması güzel duyguları.
Hem yaşanılması güzel hem de yaşanıldığı zaman dilimi içinde güzel kalan.
Belki de anlatabilseydi yaşadığı bu duygu karmaşıklığından kaynaklı bu ahmakça tutkunluğunu.
İşte o zaman biliyordu ki yaşadığı,ahmakça gördüğü bu tutkunluğun ona hiç bir zaman tutkulu gelmeyeceğini.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta