Aslında hep farklı sevdi.
Herkesten,her şeyden,belki de sevdiği insandan çok daha farklı.
Tarifi zor,bir o kadar da tutkulu.
Ama anlatamıyordu bu içindeki tüm aşk,sevgi,özlem,hasret ve daha nice yaşanılması güzel duyguları.
Hem yaşanılması güzel hem de yaşanıldığı zaman dilimi içinde güzel kalan.
Belki de anlatabilseydi yaşadığı bu duygu karmaşıklığından kaynaklı bu ahmakça tutkunluğunu.
İşte o zaman biliyordu ki yaşadığı,ahmakça gördüğü bu tutkunluğun ona hiç bir zaman tutkulu gelmeyeceğini.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta