Aslında Bu Bir Yitiriş Şiiri - Baran Özbey

Aslında bu bir yitirilmişliğin hikayesi.
Sensizlik Cehennemin öbür adı şüphesiz...
Lakin Sen bir varsın,bir yoksun.
Islak gözlerimden geçiyorsun tutamıyorum.
Nasır tutmuş elimle hoşça kal diyorum sana;
Dahası yığılıyorum yere. Yutkunamadan.
Aşağılık pazarlıkların kuytusunda kan çiçekleri var!

Bu benim diyemiyorum nedense.
Uçurumlarına kurban olayım!

Ben Sana kurban olayım, Yeter ki Sen ol...yanımda
İnceden bir sızı, yüreğimi; kaplamış,katlamış,katranlaşmış,
Rakımı belli değil. seviyesiz gecelerin...

Yitirmişiz geceyi geceden sevgiliyi bedenden,
İsyanım sana değil ki, sensizliğe
Ta şuramda sancısı. Kapanmıyor ve kapanmayacak.
İstifa ediyorum böylesi yaşamaktan geride kalanlardüşünsün.

Reddediyorum. Siyahın karanlığının bütün çirkin tonlarını...
İnandığım tek bir şey varsa;
Şu garip dünyada. Aşk mertlikte yaşanıyor,Mertlik Tek Aşkta.