Aslında bu bir Aşk Şiiri - Kağan Alimollo

Korkularıyla baygın kaderin,
Genç bir kadın kıvılcımları yangına körüğü,
Gidiyor! puslu gölgenle, nehirde gülümseyerek yüzen zambaklara.
Yıldızların iriliği, yalnızlığın, özgürlük simgesi olsun, şu mahizar karanlıkta.
Kavanozun vefasızlığı, mahfuz, içkinliği sığdıramadı kollarına.
Topraktan mahpusa, yahut, boynunda büyüyen 'tohumların filizi'.
Maskeleme, çünkü görüyorum, gözlerinde beyaz gerbera çiçekleri..
Haftalar telaşlı,
Aylık takvimin yaprakları hızlıca kopmaya bağımlı.
Tohumlanmaya direniyor,
Açsın diye can verdiğin güllerin.
Zebun olan gözlerin değil,
Kapakları,
Oraya giden yollar süslenir.
Koşar karanlık, mumların peşine,
Binlerce gölge arkasında.
Kara fötrlü kaptan,
Giy sonbaharı üstüne,
Mükemmel geçen gecede,
Lisanından çekirgelerin ötüşü.
Kalafattan yeni çıkmış ruhun,
Metrelerce dalgaya sürünsün.
Gözün ucsuz derinliğe dalgın,
Kaldır başını birer bafra içelim.
Karnında çocuk tepmeleri,
Muhacir yaşantıda irtica fikrin.
Güngörmedik parmaklarıyla, yanaklarına dokunuşu..