‘97’nin 9. ayında idi
Sarmıştı beni bir sis misali
O gün kara bir haber almıştım
O benim ömrümün en kışıydı
……………………….
……………………
Babam ölmüştü
Evet evet babam ölmüştü
Askerliğimi bitirmiştim
O babanın oğlu artık babasına
Rahat bir hayat sunacaktı
Ama olmadı
Artık gitme vakti gelmişti
Bana devretmişti çektiklerini
Adeta “sen devam et oğlum” dercesine
Artık konuşmuyordu,susmuştu
Bakmıyor,görmüyordu
Ne o beni ve ne de ben onu
Anlayamıyorduk birbirimizi
Zaman geçmişti
Ben de baba olmuştum
Onun çektiklerini anlayınca
O gün anladım ki
Aslında ‘97’nin 9.ayında
Babam değil
Aslında ben ölmüştüm
Ama anlayamamıştım.
Kayıt Tarihi : 22.10.2007 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!