Rüzgarın hırçınlığına kapılıp gidiyorum bir ekim akşamında..
Nereye savurursa rüzgar oraya gidiyorum.
Bir bakıyorum yalnızlığın ortasına savrulmuşum,
Bir bakıyorum özlemin ortasındayım.
Sonra bir bakıyorum anlamlandıramadığım bir duyguya sürüklenmişim..
Rüzgar oradan oraya sürüklerken aslında ben bir hiçmişim...
Kayıt Tarihi : 10.5.2014 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!